东晋唐王
东晋唐王最新章节：
此时，杨云帆身上似乎有一种自然的奥秘，好像从远古之中走出
仙界某处山脉，此处山势雄奇无比，山体笔直，少有起伏，而且山峰顶端尖锐，仿佛一柄柄巨剑直指苍穹
顿时在三十二层上有两尊大能中左边一人开口：“帝尊神族一脉，若有阻难但如何？”
人都是自私的，一个是自己亲生的儿子，一个不是亲生的女儿，肯定会对自己亲生的儿子好一点了
我将她扶起来，直接按在床沿，托起她同样不小的大屁股，然后从后面挺身而入
“是啊，可惜了，和曹小包这个人渣对上，今天这小子要惨了
主强者之间，通常都是见过面，互相之间十分熟悉的，忽然冒出来一个陌生的神主强者，这种情况太少见了
刚才，如果他选择逃跑，恐怕无终道君一个眼神瞪过来，他的下场，并不会被太古血魔强多少
再则就是杨毅云脑海冒出了一个想法，既然风云之力是现成的，那么可否能来一场风雨雷电呢？
这番理论，却是真知灼见！”宫崎龙彦十分佩服的赞叹了一句
东晋唐王解读：
cǐ shí ， yáng yún fān shēn shàng sì hū yǒu yī zhǒng zì rán de ào mì ， hǎo xiàng cóng yuǎn gǔ zhī zhōng zǒu chū
xiān jiè mǒu chù shān mài ， cǐ chù shān shì xióng qí wú bǐ ， shān tǐ bǐ zhí ， shǎo yǒu qǐ fú ， ér qiě shān fēng dǐng duān jiān ruì ， fǎng fú yī bǐng bǐng jù jiàn zhí zhǐ cāng qióng
dùn shí zài sān shí èr céng shàng yǒu liǎng zūn dà néng zhōng zuǒ biān yī rén kāi kǒu ：“ dì zūn shén zú yī mài ， ruò yǒu zǔ nàn dàn rú hé ？”
rén dōu shì zì sī de ， yí gè shì zì jǐ qīn shēng de ér zi ， yí gè bú shì qīn shēng de nǚ ér ， kěn dìng huì duì zì jǐ qīn shēng de ér zi hǎo yì diǎn le
wǒ jiāng tā fú qǐ lái ， zhí jiē àn zài chuáng yán ， tuō qǐ tā tóng yàng bù xiǎo de dà pì gǔ ， rán hòu cóng hòu miàn tǐng shēn ér rù
“ shì a ， kě xī le ， hé cáo xiǎo bāo zhè gè rén zhā duì shàng ， jīn tiān zhè xiǎo zi yào cǎn le
zhǔ qiáng zhě zhī jiān ， tōng cháng dōu shì jiàn guò miàn ， hù xiāng zhī jiān shí fēn shú xī de ， hū rán mào chū lái yí gè mò shēng de shén zhǔ qiáng zhě ， zhè zhǒng qíng kuàng tài shǎo jiàn le
gāng cái ， rú guǒ tā xuǎn zé táo pǎo ， kǒng pà wú zhōng dào jūn yí gè yǎn shén dèng guò lái ， tā de xià chǎng ， bìng bú huì bèi tài gǔ xuè mó qiáng duō shǎo
zài zé jiù shì yáng yì yún nǎo hǎi mào chū le yí gè xiǎng fǎ ， jì rán fēng yún zhī lì shì xiàn chéng de ， nà me kě fǒu néng lái yī chǎng fēng yǔ léi diàn ne ？
zhè fān lǐ lùn ， què shì zhēn zhī zhuó jiàn ！” gōng qí lóng yàn shí fēn pèi fú de zàn tàn le yī jù
