唐妙雨秦正南
唐妙雨秦正南最新章节：
凡天撑在桌子上的手也感觉有些异样
如果一下子，出现太多人的话，安筱晓看到那么多人，在盯着自己，估计会更加不舒服，更加的难受了
几个呼吸之后，他身上再次金光一闪，第二道金色道纹也凭空出现
不过，单纯用来确定星空坐标，却是足够了
“这家伙难道是域灵？”韩立心中暗道，身形却已经朝着一旁闪避了开来
可这声音却像是有魔力一般，在这吵吵嚷嚷的氛围中，带着一股无形的穿透力
王娇娇轻轻的嗯了一声，眼睫毛动了动，老张连忙缩回手来
上穹碧落道友说取二成，其实是指剑府中之实物罢了，诸般传承，另有神妙之处，怕也很难用几成来界定，
当下二人看似漫不经心地饮酒闲谈，旁边那桌商人的言语，却都被他们听了个一字不漏
只见那道飞旋乌光骤然大作，瞬间放大，变作了一个方圆丈许的黑色真轮，如同磨盘一样挡在了他的头顶
唐妙雨秦正南解读：
fán tiān chēng zài zhuō zi shàng de shǒu yě gǎn jué yǒu xiē yì yàng
rú guǒ yī xià zi ， chū xiàn tài duō rén de huà ， ān xiǎo xiǎo kàn dào nà me duō rén ， zài dīng zhe zì jǐ ， gū jì huì gèng jiā bù shū fú ， gèng jiā de nán shòu le
jǐ gè hū xī zhī hòu ， tā shēn shàng zài cì jīn guāng yī shǎn ， dì èr dào jīn sè dào wén yě píng kōng chū xiàn
bù guò ， dān chún yòng lái què dìng xīng kōng zuò biāo ， què shì zú gòu le
“ zhè jiā huo nán dào shì yù líng ？” hán lì xīn zhōng àn dào ， shēn xíng què yǐ jīng cháo zhe yī páng shǎn bì le kāi lái
kě zhè shēng yīn què xiàng shì yǒu mó lì yì bān ， zài zhè chǎo chǎo rāng rāng de fēn wéi zhōng ， dài zhe yī gǔ wú xíng de chuān tòu lì
wáng jiāo jiāo qīng qīng de ń le yī shēng ， yǎn jié máo dòng le dòng ， lǎo zhāng lián máng suō huí shǒu lái
shàng qióng bì luò dào yǒu shuō qǔ èr chéng ， qí shí shì zhǐ jiàn fǔ zhōng zhī shí wù bà le ， zhū bān chuán chéng ， lìng yǒu shén miào zhī chù ， pà yě hěn nán yòng jǐ chéng lái jiè dìng ，
dāng xià èr rén kàn shì màn bù jīng xīn dì yǐn jiǔ xián tán ， páng biān nà zhuō shāng rén de yán yǔ ， què dōu bèi tā men tīng le gè yī zì bù lòu
zhī jiàn nà dào fēi xuán wū guāng zhòu rán dà zuò ， shùn jiān fàng dà ， biàn zuò le yí gè fāng yuán zhàng xǔ de hēi sè zhēn lún ， rú tóng mò pán yī yàng dǎng zài le tā de tóu dǐng
